Selam ben Hasan. Sizlerle bir anımı ve hala yaşadığım olayı paylaşacağım. Bundan uzun yıllar evvel, Mamara Üniverstesi Eczacılık kısmını okumak için İstanbulda idim. Ailemin maddi durumu âlâ olduğu için bana İstanbuldan bir mesken aldılar ve “Yurt köşelerinde rezillik çekme, okul bitince de konutu ister satarsın, ister kiraya verirsin!” dediler. Okulda İzmitli bir kızarkadaşım oldu. Kız arkadaşımın ismi Sibel ve ailesinin maddi durumu düzgün değildi, babası hasta yatalaktı, annesi de günlüğe gidip Sibeli okutmaya çalışıyordu. Sibel de okuldan 3 kız arkadaşıyla birlikte konut tutmuşlardı.
Birgün okula geldiğimde Sibeli ağlarken gördüm, “Hayırdır Sibel?” dedim. Babasının öldüğü haberini aldığını, İzmite gitmesi gerektiğini, ama yol harçlığının olmadığını söyledi. Sibeli çok severdim, o da bana ilgi duyardı. “Yol parasını düşünme, haydi birlikte gidelim!” dedim ve otomobilime atlayarak, tuttuk İzmitin yolunu. Konuta geldik babasının cenazesi Sibeli bekliyordu. Cenezeyi kaldırdık ve 2 gün orada kalmaya karar verdik. Sibelin annesiyle, yani ilerde kaynanam olacak bayanla da orada tanıştık. Konuta başsağlığına gelen giden derken, 1 hafta okulu astık ve orda kaldık. Bu ortada müstakbel kaynanam 37 yaşında, türbanlı lakin alımlı ve sexi bir bayandı. Devamlı ağlıyordu. Sibelle teselli etsekte, beyhude susmuyordu, “Yalnız kaldım, ne yapacam buralarda!” deyip ağlıyordu. Sibel tek çocukları olduğu için çok düşünüyordu. Ben Sibele, “İstersen anneni de İstanbula alalım.” deyince, “Ben burada kirayı veremiyorum, orada ne yapacağım?” dedi ve benim bilmediğim konuların olduğunu söyleyip, onun için bu işe karışmamamı istedi.
Neyse, Sibelle İstanbula döndük. Okuldu, dersti falan derken, bir akşam kapım çalındı. Açtım ki, Sibel elinde valizi kapıda ağlıyor. “Ne oldu?” dedim. “Kirayı veremediğim için arkadaşlar beni meskenden kovdular, tek sevdiğim sensin, elime geçtiği kadarıyla kirana yardım etsem beni yanına alırmısın?” dedi. “Bana kira vermene gerek yok Sibel, bu mesken benim, rahatça okulun bitene kadar kalabilirsin, senden mutfak masrafı da istemiyorum. Bir bayan meskenine ne yapıyorsa sen de yap, yeter!” dedim ve yan odayı verdim. Sabah kalktım, Sibel harikulade bir kahvaltı hazırlamış. Yedik içtik okula gittik. Artık hergün birlikte konuta geliyor, birlikte okula gidiyorduk, lakin konutta başka odalarda yatıyorduk, aramızda cinsellik seks yoktu.
Günler bu türlü geçerken, Sibel bir akşam benimle konuşmak istediğini söyleyerek, annesinin meskende yalnız başına korktuğunu anlattı. Ben de, “Hallederiz…” dedim geçiştirdim. Akşam yemeğinden sonra erken yatmıştım. Nekadar uyuduğumu hatırlamıyorum, sikimde bir el hissettim ve uyandım. Sibel çırılçıplak soyunmuş, yatağıma girmiş, elini küloduma sokmuş sikimle oynuyordu. “Dur, neyapıyorsun?” dedim, lakin beyhude. Sibel ben yattıktan sonra, konutta konuklara ikram etmek için bulundurduğum yarım şişe Viskiyi içmiş, körkütük sarhoştu. O anda benim durumumda hangi erkek olsa siki kalkardı. Sibel koca götlü, iri göğüslü ve 1.60 uzunluklarında bir afetti. Ben de artık dayanamayıp dudağından yapıştım, meczuplar üzere öpüşüyor, sevişiyorduk. Yarağımı ağzına alıp yaladıktan sonra, “Boz beni, senin bayanın olmak istiyorum! Sik beni, karın yap beni!” deyince, altıma aldım bunu, birden amına kökledim ve Sibeli bozdum. Ateşli bir 15-20 dakika sikişmeden sonra da Sibelin içine boşaldım…
Kalktık duş alıp geldik, tekrar yatağa girdik. Ve Sibel yarağımla tekrar oynamaya ve yalamaya başladı. Yarrağım zaten hiç inmiyor, devamlı dik kalıyordu. Sabaha kadar Sibele 7-8 posta bastım ve döllerimi içine akıttım. Sonraki gün de ayık başla evlilik kararı aldık ve kimseye haber vermeden, 2 hafta içerisinde evlendik. Sibel artık resmen karım olmuştu. Evlenmemizin üzerinden 1,5 yıl geçmişti, bir çocuğumuz oldu, ama fazla yaşamadı ve öldü. Bir çocuk daha yapmak istiyorduk, lakin tabipler karımın hasta olduğunu ve çocuk doğurmamasının gerektiğini söylediler. Sibel Rahim kanserine yakalanmıştı ve okulu bıramak zorunda kaldı. Durumu gitgide berbata giderken, artık annesine durumu anlatıp, annesini yanımıza almaya karar verdik…
İzmite gittim, kaynanamın borçlarını ve birikmiş kiralarını ödedim, İstanbula geldik. Kaynanam çok sevinmişti. Konutta kaynanama bir oda tahsis ettik. Bu ortada karımın hastalığı sınır safayı aşmıştı, cinsel isteklerime karşılık veremiyor ve üzülüyordu. Lakin bazen kendini güzel hissettiği vakitlerde sikimi yalayıp boşaltabiliyor, bazen de bana, “Amıma alamadığım için özür dilerim erkeğim, seni dünyanın en tatlı şeyinden yoksun ettim!” diyerek, onun yerine götünü sikmemi istiyordu…
Sibel birgün bana, “Ben fazla yaşamam, ben ölürsem anneme sahip çık, gerekirse onla evlen, o benim öz annem değil!” deyince inanamadım, palavra söylüyor sandım. Lakin kimliklerini denetim edince gerçeği söylediğini öğrendim. 2,5 ay sonra Sibelim öldü. Ölünce kaynanamla yalnız kalmıştık. Sibelin bana vasiyetini kaynanama anlattım. Kaynanam itiraz etmedi ve evlendik. Kaynanamı birinci gece sabaha kadar siktim, fakat doymak bilmiyordu bayan. Sibel ateşli sikişirdi, lakin kaynanam ondan daha ateşliydi, her gece pilim bitene kadar siktiriyordu kendini bana. Palavra yok, kaynanam türbanlı falandı, lakin Sibelden daha güzel sikişiyordu, bilmediği sikiş tekniği, konum yoktu. Kaynanam 44 yaşında birinci çocuğumuza gebe kaldı. Ve şuanda da 3 çocuğumuz var, birinin ismi Sibel.